ေနာက္ဆံုးပင္လယ္

ပန္းတုိင္ကိုသြားရတယ္ဆိုတာ
လေရာင္ေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္တာမဟုတ္ဘူး
(ဓားေတာင္ ၀တၳဳမွ)
ကၽြန္းရဲ႕ထိပ္မ်ားမွာ တလူလူအက်ႌေဟာင္းတထည္
ေအာ္သံကြဲကြဲ ပင္လယ္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ မီးစုန္းေတာက္စား
ဒါပဲ အသားကုန္ထိုင္ေငးၾကည့္ေနရတဲ့ ျဖစ္စဥ္မွာ
ေက်ာက္ေဆာင္မ်ား ႀကိမ္ဆူးမ်ား
ငါးကင္လိပ္ဥနဲ႔ အုန္းရည္ခ်ဳိခ်ဳိညစာမ်ား
အလို ဘုတ္ျမည္သံဖြဲ႔ႏြဲ႔မႈနဲ႔ ဒီတက္ၿပီလား
တေန႔ ေက်ာက္တံုးတတံုးက် ေန႔စြဲေတြ ႐ိုက္ႏွင္ရတာ
မုန္တုိင္းနဲ႔ ငါးမန္းစြယ္ေရာင္ေဖြးေဖြးေပါ့
၀ါး႐ံုျပာဆားနဲ႔ ဘ၀ကို ယပ္ခတ္ရင္း
ပင္လယ္ကိုေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ေကာင္းကင္အျပာနဲ႔ လြဲေခ်ာ္ရ
သေဘၤာမလာမီ ထြက္ခြာသြားသူႀကီး။ ။
(၁၈-၂-၉၈ မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့ ဆရာျမသန္းတင့္ သို႔ ...)

ေမာင္ေဆး႐ိုး
(၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ယေန႔မႏၱေလးစာအုပ္တုိက္)