ကိုေ၀လင္း
ေဟာဟုိမွာ
ဓနိေတာ၊ လမုတန္းနဲ ့
ေခ်ာင္းတုိ ၊ေခ်ာင္းခြေတြကေပါ
ျမစ္အဏၰ၀ါတေၾကာ
ေဗဒါေတြတင္ေမ်ာေနၾကတာမဟုတ္ဘူးေလ။
ေရေမ်ာျပီး ကမ္းလာတင္္ၾက
ထင္းေခ်ာင္းသစ္တိုသစ္စ
အဲဒါေတြသည္ပင္လည္းမက
သဘာ၀လည္းမက်စြာ။
သည္မွာေလ
အျပာစ အနီ စ အ၀ါစ
အ၀တ္စပါေလရံု သာသာ
၀ိညာဥ္မဲ့ကို္ယ္ခႏၶာ
သၿဂၤဳိလ္မယ့္သူကိုရွာ
မင္းတုိ ့ငါတို႔ လုိပါ
လူသားအသက္ေတြ
ေထာင္ေသာင္းေပါင္းမ်ားစြာ။
သူတို႔အတြက္မွာ
စ်ာပနေတးသံဆိုတာမရွိ
ေၾကးစည္သံမရွိ
ေခြးအူသံလည္းမရွိ
ေရခ်မ္းအိုးငယ္ေလးေတြလည္းမရွိ
ဆြမ္းသြပ္မယ့္လူလည္းမရွိ
ေဆြလံုးကြ်တ္
မ်ိဳးလံုးကြ်တ္
ရြာလံုးကြ်တ္မ်ွ
သည္ေျမေပၚက
လြင့္ပါး ပ်က္သုဥ္းၾက
ေနာက္ဆံုးဘ၀ကူးခရီး
အေႏွာင္အဖြဲ ့ေတြ ကာဆီး။
အစိုးရလုပ္သူကိုယ္တုိင္က
တာ၀န္မဲ့မဲ့ ေျပာထား
မျပည့္မစံုသတင္းစကား
၀ိုး၀ါး ေထြအင္္
မုန္တိုင္းဒဏ္လြတ္ေလနိုးနိုး ထင္
မိသားစု၀င္ေတြ
တေယာက္လက္တေယာက္တြဲ
ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္တည္း
ေသပြဲႀကီး ၀င္ရရွာ
ရင္နင့္စရာျမင္ကြင္း
ျမစ္တစ္စင္းလံုး
ျပည့္လုလု.....။
ပစၥကၡ
တို ့သမိုင္းမွာ
မင္းမဲ့၊ တရားမဲ့
တိုင္းျပည္ဘ၀
ဒီေလာက္ နိမ့္က်
တရံတခါ
ရာဇ၀င္ေတြလည္းမရိုင္းခဲ့ပါဘူး ကြာ ။
တာ၀န္မဲ့မဲ့
သစၥာပ်က္
နင္
ဟဲ ့ အစိုးရ
ဆႏၵ ကန္႕ကြက္မဲ
ျဖဳတ္နိုင္ခြင့္သည္ တခါလြဲ
ဘဒၵ သံသရာထဲမွာ
တို ့
၀ိညာဥ္ေတြ
မလြတ္မကြ်တ္ရင္ ေနပါေစ..............
က်န္ရစ္သူတို႔ေရ
ဒို ့တေတြ အတြက္ေလ
အမွ်ေ၀ မေနနဲ ့
လက္စားသာ ေခ်လွည့္ၾကေတာ့။ ။
ကိုေ၀လင္း
(၁၀၊ ၅၊ ၂၀၀၈)
မွတ္ခ်က္။ ။ေဒါင္းအိုးေ၀၊အတြဲ(၁)၊အမွတ္(၆)၊ဧၿပီ၊ေမ၊ဂၽြန္ စာအုပ္တြင္
ပံုႏွိပ္ေဖၚျပမည့္ ကဗ်ာျဖစ္ပါသည္။
အစဥ္အလာေကာင္း
No comments:
Post a Comment