ဇီး႐ုိးအာ၀ါ(သို႔) ေနာက္ဆံုးပိတ္တုိက္ပြဲ

(၁)
ေမတၱာ … တရားလား
သစၥာ .. တရားလား
ခ်စ္သဒၶါ .. ပြားသလား
မုဒိတာ .. ထားမလား
လား .. လား .. မွ မထိုက္
သည္လူမိုက္တစု .. ကို။

(၂)
ဓမၼနဲ႔ အဓမၼ
ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္တုန္း .. က
အႏုိင္ရခဲ့တဲ့ .. သာဓက
ေလာဘနဲ႔ သံသရာမွာ
ခ်ာခ်ာလည္တာ .. ေတြ႔ခဲ့ဘူးၿပီးပဲ။

(၃)
ဒို႔ … ရန္ ငါ မျပတ္လို႔
သံဃာေတြပါ
အသတ္ခံခဲ့ရပါၿပီ။

(၄)
လက္နက္မရွိလို႔လား …
သတၱိမရွိလို႔လား …
အတၱထိမွာ … ေၾကာက္လုိ႔လား
အနာဂါတ္အသိေတြ … ေပ်ာက္လို႔လား။

(၅)
မသိရင္ … ေၾကာက္တတ္ပါတယ္
သိရင္ေလွ်ာက္ … ရပါတယ္
ဘ၀အေမာေတြေျပေစဘို႔
သဘာ၀ “အေျပာ” ကို ျပင္ေစဘို႔ ..။

(၆)
ေဟာ … ေသနတ္ဆိုတာ…
က်ည္မရွိရင္
“ဒုတ္”ေလာက္ပင္္… အားကိုးလုိ႔မရ။

(၇)
“က်ည္”ရွိတဲ့ေနရာ
ဖ်က္ဆီးရမွာပ

(၈)
“က်ည္”ရွိလဲ …
ဘယ္ေလာက္ပစ္ႏုိင္မွာလဲ …
“က်ည္ကြယ္”လဲယူ …
“မ်က္ကြယ္”လဲ … ယူ
ၿပိဳင္တူ ခ်ီတက္
တက္ ဆုတ္ ျပန္ပတ္ …
က်ည္တကပ္ကုန္ရင္ … ဒို႔အလွည့္
ဆက္သြယ္ေရး .. လမ္းေတြ
ျဖတ္ေတာက္ …
သတင္းေပး .. သစၥာေဖါက္ေတြ
ေခ်မႈန္း
ဓါတ္ဆီ ပံုးေတြက
အသံုးတည့္လွပါတယ္။

(၉)
ရတာနဲ႔ .. ခုခံ
အုတ္ခဲ .. ဓါး .. လွံ
ဂ်င္ကလိ .. စပုတ္တံ
ေလးဂြ .. ရရာ ေတာ္လွန္ေပေရာ့။

(၁၀)
ေခ်မႈန္းတဲ့စစ္ ျပည္သူ႔စစ္ အစစ္ဆိုတာ .. ဒို႔တေတြပါ
သူတို႔နဲ႔ ျပည္သူ.. ဘယ္သူကမ်ားသလဲ။

(၁၁)
မင္းလားကြ .. စစ္သား
ျပည္သူေစာ္ကားတဲ့ .. ရဲ
ၾကံ့ဖြတ္ငနဲနဲ႔ .. စြမ္းအားရွင္.. မင္းတို႔ .. ဘ၀င္ေတြ .. ျမင့္လြန္းတယ္။

(၁၂)
ဒို႔ႏွလံုးသားက .. သိမ္ေမြ႔ပါတယ္
ဒို႔ဘက္ပါ နင္လာ .. ထား
ေနာင္မ်ားဆို .. ျပည္သူ႔ေမတၱာ ဒဏ္သင့္လိမ့္။

(၁၃)
တရားသလား
မတရားသလား
မင္းလဲသိထား .. တာမို႔။

(၁၄)
ျပည္သူ႔ထမင္းစား ..
ျပည္သူ႔ေစာ္ကား ..
ျပည္သူ႔ “က်ည္ဆံ” နဲ႔
ျပည္သူကို မွန္ေအာင္ပစ္
သိပ္ ညစ္ ပတ္ စုတ္ပဲ့
ယုတ္မာတဲ့ သူေတြရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈ
အာဏာလုထားတဲ့သူေတြ
အေပၚစီးကယူ “သတ္” “ပစ္” အမိန္႔ေတြေပးေနတယ္။

(၁၅)
ေအး… ေလ…
မင္းႀကိဳက္ေနသလား
မင္းသိပ္မိုက္ေနလား .. မင္းသိပ္ခိုက္ေနၿပီးလား ..
မင္းသိပ္ ခ်မ္းသာ ေနၿပီးလား။

(၁၆)
ထားပါေတာ့ …
ထားပါေတာ့ …
ဒီပြဲမွာ …
မင္းလဲ ဆံုးျဖတ္ရမွာက ..။

(၁၇)
ေနာက္ဆံုးပိတ္တုိက္ပြဲ
တုိက္ရဲသူ
အႏိုင္ယူ …
ႏုိင္တဲ့သူက .. ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သား ေတြပါပဲ။

(၁၈)
ေသသူေသ ..
ရွင္သူရွင္
တုိက္ရဲရင္
တုိက္တတ္ရင္
စိတ္ဓါတ္သာတဲ့ သူျဖစ္ရင္…
ေအာင္ပြဲဆင္ႏုိင္မွာမို႔။

(၁၉)
ကဲ…. စၾကစို႔
ဇီး႐ုိး .. ဆိုတဲ့
သံုည နာရီ
ကိုယ္စီ တာ၀န္ယူစို႔။

(စူးထက္)